روابط عمومی موفق زیر چتر تعامل با رسانه ها

روابط عمومی موفق زیر چتر تعامل با رسانه ها:

این مقاله را با جمله ای ماندگار از حمید نطقی (پدر روابط عمومی ایران) آغاز میکنم:

)روابط عمومی در متن است نه در حاشیه، ضررورت هست نه لوکس، در خود مدیریت است نه در بیرون آن،پس حق داریم بگوییم هر مدیریتی، سزاوار روابط عمومی است که دارد.(

همانظور که میدانیم یکی از اهداف روابط عمومی ها به طور حتم و قطعی نفوذ در افکار عمومی مخاطبان میباشد که این امر در گرو ارتباط با رسانه هاست.به طور کلی جدا کردن روابط عمومی ها و ارتباطات رسانه ای باعث محدود شدن و از همه مهمتر منفعل شدن روابط عمومی ها خواهد شد و در نتیجه منجر به ناکارآمدی،عدم موفقیت و بیهودگی روابط عمومی در محیط سازمانی می شود.

بنابراین ارتباطات رسانه ای به عنوان یک اصل اساسی مطرح میگردد و حال روابط عمومی ها برای انجام این وظیفه مهم باید علم و روش به کارگیری آگاهانه و هوشمندانه از رسانه ها را به خوبی فرا گرفته باشند.

ولی متاسفانه وقتی نگاهی به روابط عمومی های سازمانی می اندازیم مشاهده میکنیم ضعف ارتباطی شدیدی بین آنها و رسانه ها وجود دارد و این مسئله میتواند دلایل متفاوتی داشته باشد که در اینجا به چهار دلیل اصلی اشاره میکنم.

در اولین دلیل میتوانیم به نبودن نیروی متخصص و آشنا نبودن کارمندان روابط عمومی به وظایف خود در مقابل رسانه ها اشاره کنیم. و یکی از دلایل مهم این است که اصولا سازمان ها نیروهای ضعیف خود را به این بخش منتقل میکنند.

دومین دلیل این است که برخی سازمان ها به روابط عمومی ها اهمییت چندانی نمی دهند و این بخش کاملا کلیدی و مهم را در تصمیم گیری های سازمانی شرکت نمیدهند و وقتی روابط عمومی ها در هیچ تصمیم گیری حضور نداشته باشند مطمئنا از تمام رویداد های سازمان بی خبر و نا آگاه خواهند بود و به یک واحد منفعل و نا کارآمد تبدیل میشوند و در تعامل با رسانه ها هم ناتوان خواهند بود و چنین روابط عمومی بی خبری قطعا در اطلاع رسانی،مقابله با بحران ها و مشکلات سازمانی و خبر رسانی نیز موفق نمی تواند باشد و اینگونه جایگاه اصلی خود را از دست میدهد و به عنوان یک جایگاه حاشیه ای به آن نگاه می شود.

به عنوان دلیل سوم میتوانیم به نوعی دیدگاه قدیمی تشریفاتی نسبت به روابط عمومی ها اشاره کنیم اینکه فقط روابط عمومی را برای فعالیت های تشریفاتی همانند: ( برگزاری سمینارها، همایش ها،سخنرانی و یا صرفا چسباندن پوستر و یا پیام های تسلیت و تبریک) مناسب می دانند در صورتی که این وظیفه یکی از کوچکترین وظایف روابط عمومی ها میباشد.

و دلیل چهادم این که برای تعامل با رسانه ها به یک روابط عمومی منتقد و انتقاد گر نیاز داریم نه روابط عمومی تمجیدگر .

متاسفانه روابط عمومی ها در سازمان مربوطه برای حفظ موقعیت شغلی خود و راضی نگه داشتن مدیران سازمانی بیشتر به تحسین و بیان نقاط مثبت میپردازند و انها را برجسته مینمایند و نقاط منفی سازمان را مخفی و پنهان میکنند یا کاملا کمرنگ تر نشان میدهند در صورتی که رسانه ها در کنار نقاط مثبت و تمجید به دنبال نقاط منفی و انتقاد نیز هستند و همین امر خود باعث دور شدن روابط عمومی از تعامل با رسانه ها و فرار آنها میشود.

با توجه به مطالبی که مطرح شد تعامل روابط عمومی ها با رسانه ها به عنوان یک رکن اساسی در پیشرفت و موفقیت روابط عمومی سازمان ها میتواند موثر باشد و ضعف در این زمینه به روابط عمومی ضربه و آسیب وارد میکند و روابط عمومی موقعبت و مقام اصلی خود را از دست می دهد. بهتر است مدیران روابط عمومی در چارت فعالیتی خود حتما جایگاهی برای تعامل با رسانه ها قرار دهند و نیروهای خود را برای ارتباط با رسانه ها آموزش دهند و از نیروهای متخصص استفاده کنند چرا که مهارت نیروی متخصص می تواند بین روابط عمومی و رسانه ها هماهنگی و تعادل ایجاد کند و به دنبال آن رضایت سازمانی و موفقیت را به همراه داشته باشد

شیوا شرقی پیله رود