آیا بلد هستید با کودکان خود صحبت کنید؟/ روش حرف زدن با فرزندانمان را بیاموزیم

روشی که ما برای صحبت کردن با فرزندانمان انتخاب می کنیم تاثیر بسیار زیادی روی” گوش دادن” او به صحبت ها ی ما می گذارد همچنین درست صحبت کردن تاثیر زیادی روی” یادگیری” فرزندمان دارد

ما مدام برای بچه ها یمان مدل سازی می کنیم که چگونه عمل و رفتار کنند روشی که ما برای صحبت کردن با کودک به کار می بریم به کودک نشان می دهد که چگونه باید با دیگران صحبت کند پس بسیار مهم است که چگونه با کودک خود صحبت کنیم

روشی که ما برای صحبت کردن با فرزندانمان انتخاب می کنیم تاثیر بسیار زیادی روی” گوش دادن” او به صحبت ها ی ما می گذارد. همچنین درست صحبت کردن تاثیر زیادی روی” یادگیری” فرزندمان دارد.

ما مدام برای بچه ها یمان مدل سازی می کنیم که چگونه عمل و رفتار کنند. روشی که ما برای صحبت کردن با کودک به کار می بریم به کودک نشان می دهد که چگونه باید با دیگران صحبت کند. پس بسیار مهم است که چگونه با کودک خود صحبت کنیم.با توجه به اهمیت موضوع با عاطفه کیانی نژاد، کارشناس ارشد روانشناسی بالینی به گفتگو نشسته که در ادامه می خوانید :

وی در ابتدا گفت : گاهی به نظر می رسد که کودکان در خواست شما را نمی شوند و آنها را اجرا نمی کنند. برای رفع این مشکل والدین باید کلمات خود را با دقت انتخاب کنند سپس آنها را با صداقت و محکم به کودکان انتقال دهند.

این کارشناس ارشد روانشناسی بالینی درپاسخ به این سوال که " چگونه والدین با کودک خود صحبت کنند تا درخواست آنها را متوجه شود "، ادامه داد: برای اینکه کودکان در خواست شما را بشوند و آنها را اجرا کنند، برخی موارد را باید انجام داد که عبارتند ازهنگام فرمان دادن به چشم ها یش نگاه کنید زیرا تماس چشمی مهم ترین عامل در پیروی کودک از دستور شماست. این روش را از طریق یک بازی به کودک بیاموزید مثلا چند متر دورتر از هم بنشینید و به چشم ها ی هم نگاه کنید، هر کس زودتر به اطراف نگاه کند بازنده است. آرام ولی محکم صحبت کنید زیرا اگر هنگام درخواست از کودکتان صدای خود را بلند کنید کودک می آموزد تا هنگامی که صدایتان را به حداکثر نرسانده اید به شما بی توجهی کند. اگر متوجه می شوید که صدایتان لحظه به لحظه بلندتر می شود، صبر کنید، یک نفس عمیق بکشید، به چشم ها ی کودک خیره شوید، با آهستگی و بسیار شمرده سخن بگویید :« پسرم ( با یک مکث بین هر کلمه در حالی که به هم نگاه می کنید )، من. .. ازت. .. می خواهم. .. لباس ها یت را... همین حالا. .. جمع کنی. .. و توی کمد. .. بگذاری».

از جملات پرسشی اجتناب کنید زیرا وقتی از کودک بپرسید لباس ها یت را جمع می کنی؟ انتظار شنیدن پاسخ "نه" را داشته باشید، در نتیجه از جملات قاطعانه استفاده کنید تا دقیقاً بداند چه کار باید بکند و به علاوه آن را چه موقع، کجا و چگونه انجام دهد. البته در مورد کودکانی که روحیه نافرمانی یا لجبازی دارند شیوه ها ی دستوری مناسب نبوده و بهتر است از آنها درخواست کنید.

کیانی نژاد ادامه داد: برای اینکه کودک درخواست شما را متوجه شود با جملات ساده صحبت کنید و از کلماتی که کودکتان آنها را نمی فهمند استفاده نکنید. ساده و روشن حرف بزنید. پرچانگی نکنید، دستورات و توضیحات طولانی باعث فراموشی می شود. بخواهید جملات شما را تکرار کنند و عواقب را یادآوری کرده و پی گیری کنید. بگویید اگر انجام شود چه پاداشی و اگر انجام نشود چه عواقبی خواهد داشت: مثلا اگر تکالیفت را تا ساعت هفت تمام نکنی از کارتن خبری نیست و اگر تمام کنی یک برچسب یا ستاره می گیر! و حتما به گفته خود عمل کنید و تهدید ها ی بی اساس نکنید. مثلا نگویید اگر تکلیف ننویسی دیگه نمی گذارم با کامپیوتر بازی کنی و در پایان احساستان را به کودک بگویید بدون آن که به طور مستقیم از کودک انتقاد کنید، به او بگویید که در مورد اعمال و رفتارش چه احساسی دارید برای مثال «من ازدیدن این اتاق به هم ریخته عصبانی شدم ».

آفتاب یزد