مهارت ارتباط با کودکان

ساخت وبلاگ

تعداد بازدید : ۸۰

برای این که والد کار آمدی باشید باید دو چیز را بدانید: یکی این که شما یک انسان هستید که دارای مشکلاتی هستید و دوم این که فرزند شما هم انسانی است که مشکلات خود را دارد.

شما به عنوان یک انسان نیاز اساسی به غذا ، پوشاک ، پناهگاه ، گرما ، مهربانی ، امنیت ، آرامش و غیره را دارید.  شما در جهت برآورده ساختن این نیاز ها به روش هایی دست می زنید که کم و بیش موثر واقع می شوند. گاهی اوقات موفق می شوید و گاهی دچار اشتباه می شوید و شکست می خورید. برخی اوقات دیگران تلاش های شما را ناکام می کنند و مشکلاتی بوجود می آید. کودک نیز بعنوان یک انسان همین نیاز ها را دارد ، سعی می کند آن ها را برآورده سازد ، دچار اشتباه می شود و وقتی نیاز های او ناکام می مانند، مشکلاتی برای او بوجود می آید.

هرچقدر شما و فرزندتان بهتر بتوانید ارتباط برقرار کنید، به همان اندازه می توانید مشکلات خود را حل کنید. برای والد گری کارآمد سه مهارت ارتباطی اساسی لازم است:

  • ۱- گوش دادن
  • ۲- بیان کردن
  • ۳- حل مشکل مشارکتی

گوش دادن

قبلا درباره مهارت گوش دادن صحبت کرده ایم (مهارت ارتباط موثر). اگر شما نیز مثل اغلب مردم باشید، به اندازه ای که به افراد بزرگ گوش می دهید ، به کودکان گوش نخواهید داد . شما گرفتار بزرگسالی شده اید.

موقعی که با فرزند خود صحبت می کنید به احتمال زیاد گرفتار موانع گوش دادن می شوید:

موانع گوش دادن       مثال

۱- قضاوت ارزشی :    “همین جاست که دچار اشتباه شدی”. ” تو بیش از حد هیجانی هستی”

۲- نصیحت کردن :   “برای انجام این کار از جک کمک بگیر”. ” چرا حالا که انرژی داری؛ اول تکالیفت و انجام نمیدی؟”

۳- عوض کردن موضوع:   “دیگر صحبت درباره باشگاه احمقانه ات را تمام کن”

۴- ذهن خوانی :    ” او به خواهرش حسادت می کند” . ” تو این کار را از لج من انجام دادی”

برخی موانع هستند که بندرت در ارتباط با بزرگتر ها استفاده می کنید، با این حال همین موانع بحث های شدیدی را بین کودکان وبزرگسالان به پا می کند.

موانع گوش دادن           مثال

۱- دستور دادن :         ” برو اتاقت و همین حالا تمیز کن.”

۲- تهدید:      ” اگر امشب درست رفتار نکنی ، یک ماه اجازه مهمانی رفتن نداری.”

۳- نتیجه گیری اخلاقی:   ” یک دختر خوب اینجوری صحبت نمی کند.”

۴- سخنرانی :     ” دوران دانشجویی بهترین دوران زندگی تواست.”

۵- تحسین ناکارآمد:   “خوبه فکر می کنم کمی خوب بنظر می رسی. با این حال نسبت به سنت خوب عمل کردی.”

۶- دلسوزی :           ” بچه بینوای من”

۷- شرمسار کردن :    ”  تو نفرت آوری”

۸- بازپرسی :           ”  پس دوستان تو چطور خرج می کنند؟ چی میخرند ؟”

۹- انکار  :              ” تو از مادر بزرگت متنفر نیستی”

کودک شما نیاز دارد ، احساس ها و خواسته های مهم خود را بیان کند. این خواسته ها و احساس ها را نمی توان انکار کرد، نمی توان کودک را شرمسار کرد، نمی توان در مورد آن ها از کودک بازجویی کرد یا او را تهدید نمود ، همچنین نمی توان آن ها را ندید گرفت. اگر نتوانید به کودک خود گوش دهید ، احساسات وی درون او می مانند یا به آشفتگی درونی و خشم تبدیل می شوند. این احساسات بسادگی از بین نمی روند.

یک والد برای گوش دادن فعال به کودک خود ، به توانایی همدلی کردن نیاز دارد . کودکان دارای احساسات شدیدی هستند و تجربه کمی برای ارتباط کارآمد با آن ها داردند.

در گوش دادن فعال به صحبت کودکان، سعی کنید احساس های نهفته در صحبت آن ها پیدا کرده از او بپرسید که چنین احساسی را تجربه کرده است یا احساسی دیگر را ، گوش دادن فعال تا این جا احساس اضطراب کودک را به اندازه ای کاهش خواهد داد که بتواند آن را تحمل کند و بدین طریق مشکلاتی  که به ظاهر غیر قابل حل هستند را حل خواهد کرد.

نحوه ابراز کلامی ، غیر کلامی یا رفتاری افکار و احساسات به کودکان

پنج اصل پایه ای که چگونه افکار و احساسات خود را به صورت کلامی ، غیر کلامی یا رفتاری به کودک خود ارایه دهید:

۱- مشخص کردن دقیق خواسته

دقیقا چه می خواهید، کودکان نیاز به مرز هایی دارند که درون آن بتوانند بطور آزاد و با امنیت عمل کنند و بیرون آن مرزها، پیامد طبیعی را بتوانند انتظار داشته باشند.

۲- فوری بودن

هر چقدر در ابراز بازخورد ها به کودک خود تعلل کنید ، به همان میزان تاثیر گذاری کمتری بر او خواهید داشت.

۳- عدم قضاوت ارزشی

تمام روابط شما با فرزندانتان باید این پیام ضمنی را داشته باشد که آن ها افرادی دوست داشتنی و لایق هستند. سرزنش ، توهین ، تحقیر و طعنه زدن این پیام را انتقال می دهد که نه فقط رفتار کودک بلکه خود او خوب نیست.

چند توصیه :

  • وقتی می خواهید وضعیتی یا مشکلی را توصیف کنید، واژه “تو” را حذف کنید. مثال: من اتاقی را می بینم که کثیف و در هم است.
  • اطلاعات بدهید. مثال : محل ظرف های کثیف ، ظرف شویی است.
  • پیام خود را با یک کلمه بیان کنید . مثال : وقت خواب است.

۴- ثبات

پیامهای متناقض کودکان را گیج می کند. طوری رفتار کنید که فرزندانتان همیشه پیامد های رفتار نامناسب خود را تجربه کنند . همچنین تحسین کودکان هم باید روال ثابتی داشته باشد.

۵- درمیان گذاشتن حرف ها و احساس های درونی

از خود افشاسازی استفاده کنید. (مهارت خود افشاسازی)

حل مسئله مشارکتی

برای رسیدن به حل مسئله مشارکتی ۷ مرحله وجود دارد :

  1. تعارض خود را شناسایی و مشخص کنید.
  2. همه راه حل های ممکن را مشخص کنید.
  3. راه حل ها را ارزیابی کنید.
  4. بهترین راه حل را انتخاب کنید.
  5. مطمئن شوید که با پذیرش راه حل مورد نظر، همگی کاملا می دانید که برای انجام و به نتیجه رساندن آن ، مسئولیت قبول کرده اید.
  6. تصمیم خود را به اجرا در آورید.
  7. نتایج بدست آمده را ارزیابی کنید.

منبع:

مک کی، متیو. دیویس، مارتا و فنینگ، پاتریک. پیام ها (مهارت های ارتباطی). ترجمه : محمد علی رحیمی. تهران: ارجمند ۱۳۹۲

نظر شما در مورد این نوشته چیست؟

  • متوسط ()

  • بی فایده ()

  • خوب ()

  • عالی ()

مطالب مرتبط :

مقالات بروز کشوری...
ما را در سایت مقالات بروز کشوری دنبال می کنید

برچسب : نویسنده : محمد رضا جوادیان maghale بازدید : 127 تاريخ : سه شنبه 13 تير 1396 ساعت: 4:38

خبرنامه