آیا شبکه های اجتماعی از رسانه های ملی پیشی گرفته اند؟ این روزها مردم بیشتر فضای مجازی را میپسندند یا کانال های تلویزیون؟

یکی از ویژگی های برجسته رسانه های مدرن, به ویژه شبکه های اجتماعی, ایجاد فضای گفت وگو و گذر به چندصدایی است به عبارت دیگر عصر جدیدی در حیات بشری شکل گرفته است که بن مایه اصلی آن رویکرد تعاملی و مبتنی بر گفت وگو دیالوگ و دوری از رویکرد یک طرفه و تک گو مونولوگ است امروزه استفاده از فضای مجازی همپا با زندگی واقعی پیش می رود

بروز انقلاب ارتباطی باعث شده است تا تعامل یا کنش و واکنش متقابل دوسویه شکل بگیرد؛ به دیگر زبان ارتباطات تبدیل به خیابانی دوطرفه شده است و دارای مزایایی مانند فشردگی زمان و مکان، نزدیک بودن و بی واسطگی، شخصی شدن و توزیع افقی و بدون سلسله مراتب حاکی از آن است که گیرنده یک مشارکت گر فعال است و مثل فرستنده در توزیع اطلاعات شرکت دارد. خبرگزاری جمهوری اسلامی، با انتشار یادداشتی، به تأثیر شبکه های اجتماعی بر رسانه های جریان اصلی پرداخته و تأکید کرده است اگر در سال های ٨٠-١٩٧٠میلادی، خبرگزاری های بزرگی همچون «آسوشیتدپرس»، «رویترز»، «یونایتدپرس» و... جریان اصلی اطلاع رسانی خبری بودند، امروز اعتقاد بر این است که شبکه های اجتماعی، جریان اصلی اطلاع رسانی و جریان سازهای خبری این حوزه هستند. در سال های اخیر و با پایان یافتن عصر انحصار رسانه های جریان اصلی، از بعد نرم افزاری و سخت افزاری اتفاق های جدیدی در ارتباطات رخ داده است؛ اینکه اطلاعات با افراد عجین شده، پرتابل شده، ابزارهای جدیدی وارد عرصه شده، سرعت تولید محتوا بالا رفته، مطالب تخصصی و بومی شده و همچنین اطلاعات به نیاز مخاطب سوق پیدا کرده و با آن منطبق شده است. خبرهای تولیدی در دوران معاصر به علت گستره و جامعیت آن نیازهای بیشتری از مخاطبان را رفع می کنند. هم زمان شیوه های تولید خبرها نیز بسیار متفاوت از شکل های سنتی شده است. در گذشته شکل خبررسانی به صورت مکتوب یا تصویری ارائه می شد اما اکنون استفاده از عکس، فیلم، صوت و فایل های کم حجم بر غنای خبری می افزاید و نیازهای مخاطبان را به صورت حداکثری رفع می کند. این تمایزها نه تنها در تولید، بلکه در محتوا و نحوه عرضه باعث شد تا با داشتن جلوه های بصری خاص، این خبرها مورد اقبال بیش ازپیش خوانندگان واقع شود. یکی از ویژگی های برجسته رسانه های مدرن، به ویژه شبکه های اجتماعی، ایجاد فضای گفت وگو و گذر به چندصدایی است. به عبارت دیگر عصر جدیدی در حیات بشری شکل گرفته است که بن مایه اصلی آن رویکرد تعاملی و مبتنی بر گفت وگو (دیالوگ) و دوری از رویکرد یک طرفه و تک گو (مونولوگ) است. امروزه استفاده از فضای مجازی همپا با زندگی واقعی پیش می رود. ازاین رو بهره وری از فضای مجازی وارد عرصه های مختلف زیست بشری شده است. در این میان جامعه و سیاست نیز بی بهره نمانده اند. برخی صاحب نظران بر این باورند که یکی از اصلی ترین و مهم ترین ابزارهای رسیدن به جامعه مطلوب سیاسی، پذیرش «نقد» به ویژه در عرصه قدرت است. در جامعه ای اگر نقد وجود نداشته باشد، آن جامعه دچار رخوت و رکود خواهد شد. بر این اساس، نبود نقد نتیجه ای جز گسترش تک صدایی و زوال اندیشه و تفکر در جامعه نخواهد داشت چراکه نگاه طردی و دوری از همه جانبه نگری باعث استیلای تفکر خودمحورانه در فضای سیاسی جامعه می شود. با توجه به اینکه در نگرش سیستمی بازخوردهای منفی موجب شناسایی آسیب ها می شوند ازاین رو بازخوردهای منفی در بهبود کارکرد سیستم باارزش تر از بازخوردهای مثبت به شمار می روند.بنابر این رسانه های اجتماعی در شکل گیری فضای گفتمان محور و مفاهمه مبتنی بر دیالوگ و چندصدایی میان دیدگاه های مختلف اثرگذار هستند. ازاین رو رسانه های اجتماعی روند گذر به چندصدایی و فضای نقد را تسهیل می کنند.