نگاهی به موسسه علوم و امنیت بین المللی

به نام خدا

نگاهی به موسسه علوم و امنیت بین المللی

موسسه علوم و امنیت بین المللی (ISIS) موسسه ای غیرانتفاعی و غیردولتی برای اطلاع عموم مردم درباره «علم و مسائل سیاسی تاثیر گذار بر امنیت بین المللی است. این موسسه در سال ۱۹۹۳ پایه گذاری شد. گروه موسسه علوم و امنیت بین المللی توسط پایه گذار و بازرس هسته ای آمریکایی آژانس بین المللی انرژی اتمی دیوید آلبرایت رهبری می شود. (ISIS) در اعتقاد به اینکه دانشمندان موظف به مشارکت فعال در حل مشکلات مهم امنیت ملی و بین المللی هستند پایه گذاری شد. تمرکز (ISIS) در درجه نخست بر ۴ بخش می باشد: ۱) جلوگیری از اشاعه سلاح های هسته ای و تکنولوژی های مرتبط به کشورهای دیگر و تروریست ها، ۲) هدایت شفافیت بیشتر فعالیت های هسته ای در سرتاسر جهان، ۳) تقویت رژیم عدم اشاعه بین المللی، و ۴) کاهش زرادخانه های هسته ای. به علاوه، (ISIS) به دنبال ساخت پایه های باثبات برای تلاش های متنوع به منظور کاهش تهدید ناشی از سلاح های هسته ای برای ایالات متحده، و امنیت بین المللی با یکپارچه سازی تحقیقات فنی، علمی و سیاسی است. چنانچه اثربخشی (ISIS) در رتبه بندی جهانی (گو تو تینک تنک) (Go To Think Tanks) مورد تشویق و شناسایی قرار گرفت، (ISIS) به طور مداوم در بین ۲۵ اتاق فکر علمی تکنولوژیکی در جهان قرار گرفت و در ۲۰۱۵ به عنوان یکی از بهترین اتاق فکرهای ایالات متحده و سیاست خارجی در جهان قرار کرفت و چنانچه یکی از بهترین گزارش های سیاست گذاری سال را نوشته است.

۱ هیئت مدیره و بودجه

هیئت مدیره موسسه علوم و امنیت بین المللی شامل اعضای زیر است:

دیوید آلبرایت (رئیس)

مایکل ریتز (خزانه دار/ وکیل)

استیون افترگود (فدراسیون دانشمندان آمریکایی)

لورا راکوود (مرکز خلع سلاح و عدم اشاعه وین)

موسسه علوم و امنیت بین المللی بوسیله [این افراد] پایه گذاری شد: صندوق بلوشرس، بنیاد جان دی. و کاترین تی. مک آرتی، شرکت سهامی کارنگی نیویورک، بنیاد کلمب، بنیاد نیولند، بنیاد چشم انداز هیل، موسسه صلح ایالات متحده، آژانس بین المللی انرژی اتمی، بنیاد فورد، بنیاد شرمن، بنیاد اسمیت ریچاردسون، بنیاد کامپتون، بنیاد استنلی، صندوق جان مرک، بنیاد راکفلر، صندوق برادران راکفلر، بنیاد دبلیو آلتون جونز، وزارت امور خارجه ژاپن، وزارت انرژی ایالات متحده.

۲ کارکنان

کارکنان موسسه علوم و امنیت بین الملل شامل افراد زیر است:

• دیوید آلبرایت (رئیس و بنیانگذار (ISIS))

• آندره استریکر (تحلیلگر ارشد سیاسی)

• سرنا کِلِهر (تحلیل گر تحقیقاتی)

افراد پژوهشی، همکاران کارآموز پژوهشی، مشاوران فنی.

۳ تمرکز و تحلیل ها:

این موسسه، به طور منظم تحلیل های فنی برنامه های اشاعه هسته ای را با بررسی داده های فنی و تصاویر ماهواره ای منتشر می نماید. به تحلیل های (ISIS) معطوف به عدم اشاعه در محافل رسانه های بین المللی استناد می شود. اغلب تولیدات کلی اخیر توسط (ISIS) متمرکز است روی تحلیل ها و نظارت بر برنامه های هسته ای کره شمالی، ایران، پاکستان، سوریه و موارد تجارت غیرقانونی هسته ای در سرتاسر جهان.

• موسسه علوم و امنیت بین الملل و موضوع عراق

در اوت ۱۹۹۱، دیوید آلبرایت و مارک هیبس برای بولتن دانشمندان اتمی نوشتند که چالش های تکنولوژیکی حل نشده زیادی با برنامه اتمی عراق وجود دارد.

در اکتبر ۲۰۰۲ موسسه علوم و امنیت بین الملل درحال ارسال گزارشی برای انتشار بود که می گفت: «یکی از دستاوردهای قابل توجه بازرسی سرزده دستورداده شده توسط شورای امنیت سازمان ملل این است که عراق بر این باور نیست که در حال حاضر تسلیحات هسته ای دارد. این تنها دست آورد نشان دهنده هم قدرت و هم ارزش بازرسی سرزده هسته ای در عراق است.» گزارش در ادامه استدلال می کرد که «فرآیند بازرسی هسته ای بازدارندگی قدرتمندی دربرابر عراق تا بازسازی برنامه تسلیحاتی اتمی اش فراهم می کند تا وقتی که بازرسان در اواخر ۱۹۹۸ آن را ترک کنند.»

• موسسه علوم و امنیت بین الملل و موضوع ایران

موسسه علوم و امنیت بین الملل پس از دهه ۱۹۹۰ محیط پیرامون برنامه اتمی ایران را دنبال کرد و وبسایتی را برای اطلاع خوانندگان پیرامون تاریخچه برنامه و تاسیسات هسته ای ایران، ارائه گزارش های آژانس بین المللی انرژی اتمی، ارائه اطلاعات پیرامون تلاش های دیپلماتیک، و ارائه ارزیابی های فنی موسسه علوم و امنیت بین الملل، راه اندازی کرد.

گزارش ارسال شده موسسه علوم و امنیت بین الملل در ژوئن ۲۰۰۹ استدلال می کرد که «ما نمی دانیم که بادوام است، حمله نظامی به برنامه های هسته ای ایران راه حلی واقع بینانه نیست. این برگ های دیپلماتیک به عنوان بهترین مسیری است که به تعلیق برنامه غنی سازی اورانیوم ایران منجر می شود، صرفنظر از اینکه چه کسی ریاست جمهوری در ایران را در اختیار دارد.»

در ۲ اکتبر ۲۰۰۲، موسسه علوم و امنیت بین الملل موضوعی را برای تجدید نظر در کار اسناد کارشناسان پادمان آژانس بین المللی انرژی اتمی فرستاد که آن را به عنوان یک «سند داخلی آژانس مبنی بر نظامی سازی هسته ای ایران» توصیف کرد. سند منجر بدان شد رسانه ها گزارش کنند که ایران قصد آزمایش انفجار دو نقطه را دارد.» گوردون اوهلر، کسی که مرکز عدم اشاعه سیا را اداره می کند و به عنوان نائب رئیس کمیسیون سلاح های کشتار جمعی ریاست جمهوری خدمت کرده است، نوشت «اگر کسی یک ایده خوب برای یک برنامه موشکی داشت، و واقعاً نسبت های خوبی داشت، او برنامه را از طریق ... می گیرد اما این بدان معنا نیست که یک برنامه جامع برای تسلیحات اتمی وجود دارد.»

کارشناسان خارجی اشاره کردند که بخش هایی از گزارش تاریخ های عمومی فاقد ارتباط با فعالیت های منتسب به ایران است. واشنگتن پست گزارش داد که «هیچ کجا سفارشات ساخت، فاکتورهای پرداخت، یا بیش از تعداد انگشت شماری از نام ها و مکان ها که احتمالاً به پروژه ها مرتبط هستند وجود ندارد.» رئیس سابق آژانس انرژی اتمی محمد البرادعی گفت آژانس هیچ اطلاعاتی مبنی بر استفاده از مواد هسته ای وجود ندارد و هیچ اطلاعاتی که قطعات تسلیحات هسته ای ساخته شده است وجود ندارد. ایران اظهار داشت که اسناد ساختگی بوده اند، در حالی که آژانس از ایران خواست همکاری بیشتری نماید و کشورهای عضو اطلاعات بیشتری پیرامون اتهاماتی که به ایران زده است فراهم نمایند.

در دسامبر ۲۰۰۹، [مجله] تایمز متمایل به محافظه کاران، با تحلیلگران (ISIS) کار می کرد، ادعا کرد که سندی از یک سازمان اطلاعاتی آسیایی که نامش ذکر نشده به کارگیری از یک منبع نوترون را تشریح کرده است که استفاده دیگری جز در یک سلاح هسته ای ندارد و ادعا کرد به نظر می رسد سند از یک دفتر در وزارت دفاع ایران باشد و به ممکن است مربوط به ۲۰۰۷ باشد.

موسسه علم و امنیت بین المللی این را گفت که «خواستار احتیاط و ارزیابی بیشتر» سند است و اشاره کرد که «سند به سلاح های هسته ای اشاره نمی کند و ما هیچ شواهدی از تصمیم ایران مبنی بر ساخت آنها نداریم.» سازمان های اطلاعاتی غربی هیچ سندیتی برای سند ندادند در حالی که روسیه عنوان داشت که گرچه آژانس بین المللی انرژی اتمی مالک این اسناد است، یافته های آژانس «شامل هیچ گونه نتیجه گیری پیرامون وقوع فعالیت های هسته ای اعلام نشده در ایران نیست.» در پاسخ به اتهاماتی که سند ساخته شده از ایران و برخی در ایالات متحده، آلبرایت گفت موسسه علم و امنیت بین المللی احساس می کند که «این سند نیازمند اعتبارسنجی است و ما از یک مناظره استقبال می کنیم و عملاً اطلاعات از افراد، افرادی که تجزیه و تحلیل زبانی انجام می دهند، درون اطلاعات را جمع آوری می کنیم.

۴ پذیرش به موسسه علم و امنیت بین المللی

یک نشریه ملی در مقطع ۲۰۰۴ آلبرایت را «مردی برای رسانه مردمی که در جستجوی تحلیل های مستقلی درباره برنامه های سلاح های کشتار جمعی در عراق» نامید. در ۲۰۱۶، دیوید آلبرایت جایزه معتبر انجمن جوزف ای. بورتون را از انجمن فیزیک امریکا دریافت کرد، یک انجمن حرفه ای فیزیک امریکا. او برای «تلاش های خستگی ناپذیر و و مولد خود برای کاهش انتقال تکنولوژی سلاح های هسته ای» نامزد شد. او یک ترکیب منحصر به فرد از درک عمیق، عینی و موثر به این منطقه رنج کشیده به ارمغان آورد.

در وبسایت همین موسسه در قسمت درباره ما آمده است:

«این موسسه علم و امنیت بین الملل موسسه ای غیرانتفاعی و غیرحزبی است که اختصاص داده شده برای اطلاع رسانی عمومی درباره علوم و مسائل سیاسی تاثیرگذار بر امنیت بین الملل.»

رضا رضایی (مصدق)