احادیثی درباره شب قدر/ برای شب قدر آماده هستید؟

از اعمالی که در طول سال, مخصوصا شب های مبارک رمضان و به خصوص در شب قدر بدان سفارش شده است, احیا و شب زنده داری است

پیامبر اکرم صلی ‏الله‏ علیه‏ و‏ آله فرمود:

«مَنْ اَحْیا لَیْلَهَٔ الْقَدْرِ حُوِّلَ عَنْهُ الْعَذابُ اِلَی السَّنَهِٔ الْقابِلَهِٔ؛

کسی که شب قدر را زنده بدارد، عذاب تا سال آینده از او روی می ‏گرداند.»

و معصومان علیهم ‏السلام همه این سنت حسنه را پاس و گرامی می داشتند و از آن بهره می ‏بردند.

پیامبر اکرم صلی‏ الله ‏علیه‏ و‏ آله نه تنها در شب قدر بیدار بود، بلکه دهه سوم ماه مبارک رمضان کاملاً بستر خواب را جمع می کرد و به عبادت می پرداخت.

حضرت علی علیه‏ السلام در این باره فرموده است: «أنَّ رَسُولَ اللّهِ کانَ یَطْوی فِراشَهُ وَ یَشُدُّ مِئْزَرَهُ فِی الْعَشْرِ الاْءَواخِرِ مِنْ شَهْرِ رَمَضانَ وَ کانَ یُوقِظُ أَهْلَهُ لَیْلَهَٔ ثَلاثٍ وَ عِشْرینَ وَ کانَ یَرُشُّ وُجُوهَ النِّیامِ بِالْماءِ فی تِلْکَ اللَّیْلَهِٔ؛

رسول خدا صلی ‏الله‏ علیه‏ و ‏آله [این چنین] بود که رخت‏ خواب خویش را جمع می کرد و کمر [همّت برای عبادت] را در دهه آخر از ماه رمضان محکم می بست و همیشه این گونه بود که اهل و عیالش را در شب بیست و سوم بیدار نگه می ‏داشت و بر روی خواب رفتگان در آن شب آب می پاشید تا از درک شب قدر، و درک شب زنده‏ داری محروم نشوند.»

حتی در شب های بارندگی در حالی که مسجد مدینه سقف نداشت، عبادت و شب‏ زنده‏ داری را ترک نمی کرد و دیگران را با رفتار خویش وا می داشت که در همان گل و باران بیدار باشند و نماز گزارند.

امام علی علیه‏ السلام نیز در طول سال، شب هنگام آن گاه که شب پرده‏ های تاریکی را انداخته بود، بیدار می ‏شد و مشغول عبادت و شب‏ زنده ‏داری می ‏گشت. اما در شب های قدر حال ویژه‏ ای داشت و در بدترین وضعی که مسجد مدینه را آب و گل فرا گرفته بود، مشغول عبادت و شب زنده ‏داری می ‏شد و به ویژه در شب قدر آخر عمر خویش، حال فوق العاده عجیبی داشت.

فاطمه زهرا علیه االسلام نیز آن قدر عبادت می ‏کرد که امام حسن علیه‏ السلام می ‏فرماید:

«ما کانَ فِی الدُّنْیا اَعْبَدَ مِنْ فاطِمَهَٔ علیهاالسلام ، کانَتْ تَقُومُ حَتّی تَوَرَّمَ قَدَماها؛

عابدتر از فاطمه علیه االسلام در دنیا نبود؛ همیشه این گونه بود که آن قدر به عبادت می ایستاد که پاهای مبارکش ورم می ‏کرد.»

امام باقر علیه‏ السلام فرمود: «هر کس شب قدر را احیا بدارد، خداوند مهربان گناهان او را می آمرزد.» و شیخ عباس قمی نقل کرده که «امام باقر علیه‏ السلام در شب بیست و یکم و بیست و سوم تا نیمه شب دعا می ‏خواند و آن گاه به نماز می پرداخت.»

امام هفتم علیه‏ السلام نیز اهل شب‏ زنده ‏داری و عبادت در طول سال بود. در زیارت‏نامه آن حضرت می ‏خوانیم:

«او شب ها تا سحر بیدار بود، و طلب آمرزش می ‏کرد و هم دوش سجده های طولانی، چشم گریان و اشکبار، و مناجات بسیار و زاری های پیوسته و پی ‏در پی بود.» وقتی حضرت در غیر رمضان چنان باشد، حالِ آن حضرت در شب قدر برای ما قابل توصیف نخواهد بود.

پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم :

مَن قامَ لَیلَهَٔ القَدرِ إیماناً وَ احتِساباً ، غُفِرلَهُ ما تَقَدَّمَ مِن ذَنبِهِ

هر که از روی ایمان و برای رسیدن به ثواب الهی، شب قدر را به عبادت بگذراند، گناهان گذشته‏ اش آمرزیده می شود.

احادیث امام صادق ‏علیه السلام درباره شب های قدر :

قَلبُ شَهرِ رَمَضانَ لَیلَهُٔ القَدرِ

قلب ماه رمضان ، شب قدر است.

مَن عَرَفَ فاطِمَهَٔ حَقَّ مَعرِفَتِها فَقَد أدرَکَ لَیلَهَٔ القَدرِ

هر که فاطمه را آن گونه که سزاوار است، بشناسد ، بی تردید شب قدر را درک کرده است.

التَّقدیرُ فی لَیلَهِٔ تِسعَ عَشرَهَٔ و الإبرامُ فی لَیلَهِٔ إحدی و عِشرینَ و الإمضاءُ فی لَیلَهِٔ ثلاثَ و عِشرینَ

مقدّرات در شب نوزدهم تعیین، در شب بیست و یکم تأیید و در شب بیست و سوم ماه [رمضان] امضا می شود.

«راس السنهٔ لیلهٔ القدر یکتب فیها ما یکون من السنهٔ الی السنهٔ»

آغاز سال (حساب اعمال) شب قدر است. در آن شب برنامه سال آینده نوشته می شود.