چگونگی قتل ستایش | امیرحسین قاتل ستایش کیست؟

علت قتل ستایش امیرحسین قاتل ستایش قریشی, صبح امروز اعدام شد اما حل کردن مشکلاتی از این جنس با اعدام و مجازات به نتیجه نخواهد رسید شرایط خانوادگی و فضای تربیتی امیرحسین و کسانی مثل او, بر رخ دادن چنین فجایعی ارتباط مستقیم دارد باید مشکلات را از ریشه حل کرد

«قاتل ستایش قریشی صبح امروز اعدام شد»، این فرجامی بود بر پرونده ای که ۲۲ فروردین ۱۳۹۵ بر اساس گم شدن یک دختر هفت ساله در خیرآباد ورامین تشکیل شد.

ستایشی که بنا بر اعلام پدرش برای خرید بستنی از خانه خارج شده بود و هیچ گاه باز نگشت. در تحقیقات اولیه پلیس و دادستانی مشخص شد که این دختر هفت ساله از سوی پسر همسایه دزدیده شده، به قتل رسیده و بعد هم مورد تجاوز قرار گرفته است.

امیر حسین، قاتل ستایش قریشی که در زمان وقوع جرم ۱۶ سال و هشت ماه داشت به اعدام و قصاص محکوم شد. پس از اینکه قاتل به ۱۸ سالگی رسید دادگاه اجرای احکام تصمیم به اجرای حکم گرفت اما به علت اصرار خانواده مقتول بر دریافت ارش البکاره تا زمان تعیین مبلغ و پرداخت آن اجرای حکم اعدام به تعویق افتاد تا در نهایت امروز این حکم اجرا شود.

امیرحسین، بچه ای که طرد شده بود...

در اینکه امیرحسین مرتکب جرم بسیار بزرگی شده بود، هیچ شکی نیست اما اگر نگوییم بیشتر از وی، قطعا خانواده اش کمتر از او مقصر نیستند. در همین زمینه، محمدباقر الفت معاون اجتماعی و پیشگیری از جرم قوه قضاییه می گوید: در این پرونده که قاتل و مقتول هر دو طفل بوده اند، می بینیم که یک نوجوان ابتدا در محیط خانه مورد غفلت قرار گرفته است. او طفل ناخواسته بوده است. پدرش کارمند، هر روز صبح از جنوب شهر تهران نزدیک شهرستان ورامین به محل کار خود در شمال شهر می رفته و شب هنگام به منزل می رسیده است. این نوجوان در بین چند دختر در خانواده خود بوده و زندگی کاملا مستقل و جدا از خانواده را در پیش گرفته بود ؛ به نحوی که در طبقه دوم خانه در اتاقی مجزا زندگی می کرده و فقط از حمایت های مالی و پشتیبانی خانواده برای برآورده کردن نیازهایش برخوردار بوده است.

امیرحسین عادت به دیدن فیلم های مستهجن داشت

معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه می گوید: امیرحسین، خود را محبوس در آن اتاق کرده و زندگی در فضای مجازی را در پیش گرفته بود. با همسالان خود نیز اصلا ارتباطی نداشته و اهل حضور در مسجد، حسینیه، کتابخانه و پارک هم نبوده است. در این سن و سال معمولا دیده می شود که نوجوانان به خانواده خود در حد خرید مایحتاج کمک می کنند اما این نوجوان کارش این بوده که فقط در فضای مجازی روزی دو تا سه فیلم پورن و ... را دانلود و تماشا کند، او به اصرار پدر و مادرش وبه دلیل افت وضعف تحصیلی در یک مدرسه غیرانتفاعی نیز ثبت نام شده بود.

رابطه جنسی در 14 سالگی!

الفت با اشاره به تجربه امیرحسین در برقراری رابطه جنسی کامل با یک زن به مراتب بزرگ تر از خود در سن ۱۴ سالگی، می افزاید: حال این سوال مطرح است که چرا یک بچه ۱۷ ساله چنین قتلی به این فجیعی را باید مرتکب شود؟ به دستور حضرت آیت الله آملی لاریجانی رئیس محترم قوه قضائیه، آسیب شناسی پرونده قتل ستایش را برعهده گرفتیم که این کار به همت همکاران بنده دراداره کل پیشگیریهای فرهنگی واجتماعی و اساتید دانشگاه انجام شد. ابتدا پرونده شخصیت متهم را بررسی کردیم تا ببینیم دقیقا داریم چه کسی را محاکمه می کنیم. این پسر نوجوان، ارتباط فوق العاده و ویژه ای با بعضی از شبکه های مجازی که خیلی خطرناک و فاجعه بار هستند، داشته است و تمام آسیب هایی که طی سالیان متمادی به او وارد شده، در یک بعدازظهر با دیدن یک دختربچه ظاهر می شود و مانند یک هیولا با ستایش رفتار کرده است. حال باید دید که آیا او به عنوان قاتل، حالت کمال عقل را داشته است؟

اعدام حق کی بود؟

او ادامه می دهد: وقتی می خواهیم یک کودک یا نوجوان را محاکمه کنیم باید شرایط او را به دقت مورد توجه قرار دهیم. در این پرونده باید به این جمع بندی می رسیدیم که آیا شرایط ماده ۹۱ قانون مجازات اسلامی وجود دارد یا می توانیم به خاطر مسلوب الاختیار بودن او (که ناشی از مصرف همزمان حشیش و الکل بوده است.) حکم را مطابق ماده ۱۵۴ همین قانون، تخفیف دهیم یا خیر؟ در این زمینه، نوع برداشت قاضی بسیار اهمیت دارد.

معاون اجتماعی و پیشگیری از وقوع جرم قوه قضاییه با بیان اینکه امیرحسین سیاه مست بوده زیرا الکل زیاد به همراه حشیش مصرف کرده است، اظهار کرد: به نظر شما قاضی محترم، در چنین پرونده ای چگونه حکم باید صادر کرد؟ بی تردید اگر از روانشناس و مشاور مشورت بگیریم، حکم بهتری صادر می شود زیرا علم قاضی محدود به قوانین است. قاضی باید مشورت کند و سطح آگاهی خود را در این زمینه بالا ببرد زیرا گاهی حساسیت موضوعات بسیار بالاست.

کاش دیگر از این امیرحسین ها نداشته باشیم

در بررسی پرونده شخصیت امیرحسین در می یابیم که اولین زمینه ارتکاب این جرم و قتل یک طفل معصوم، با بی توجهی و استقلال دادن بیش از حد خانواده به او فراهم شده است. متاسفانه بسیاری از خانواده ها اکنون فرزندان خود را با فضای مجازی تنها گذاشته شده و توجه لازم را به نحوه گذران اوقات آنها ندارند. این در حالی است که اگر امیرحسین ها کمی بیشتر با فضای خانواده مانوس شوند، هرگزشاهد چنین جرایم خشنی نخواهیم بود.