نگرانی از ویروس کووید ۱۹

در هنگام مواجهه شدن با یک غم، رنج، صدمه یا عارضه به ویژه در شرایط کنونی با توجه به بیماری کرونا و نگرانی از بیمار شدن، افراد تمایل دارند رخدادها و وقایع را بیش از آن چه هست برآورد کنند، به عبارتی بزرگ نمایی(Magnification) کنند.

در شرایط کنونی با شیوع بیماری ویروس کرونا، افراد جامعه این تصور و برداشت را دارند که هیچ وقت و یا بسیار بعید است که به این زودی‌ها زندگی به شرایط و حالت عادی بازگردد و یا سال ها و ماه ها طول خواهد کشید تا مصیبت و این ویروس دردسرساز از بین برود و همه چیز به روال عادی و طبیعی باز گردد. این گرایش به تخمین بیش از حد رنج و پایداری پیامدهای منفی یک مصیبت یا آسیب را خطای شناختی می نامند. این خطای شناختی همانند ویروسی است که در ذهن ما تکثیر می شود.

این نوع خطاهای ذهنی در دوران بیماری‌های فراگیر، بیشتر دیده می‌شوند و این باور نامعقول که سالها طول خواهد کشید یا خیلی زمان می‌برد که عوارض بیماری کرونا از بین برود را بیشتر می کند.

این ویروس ذهنی، منجر به تجربه هیجانات منفی مانند ترس، نگرانی، غم، خشم و به تبع آن رفتارهای ایمنی بخش وسواسی مانند استفاده افراطی از ماسک، مراجعه مکرر به پزشک و بیمارستان‌ها و فاجعه آمیز کردن علایم جسمانی و یا انتساب یک گلو درد ساده به کرونا ویروس را به همراه خواهد داشت.

همان طور که بدن ما طبق اصول تعادلی(هموستازی) عمل می کند، طبیعت هم طبق همین اصول عمل می کند. بدون شک انسان‌ها بسیار سازگارتر از آنچه فکر می‌کنند هستند، شرایط موجود، به زودی به حالت عادی و به سمت بهبودی و تعدیل شدن پیش خواهند رفت(آنتروپی یا بی نظمی، در طبیعت حدی دارد).

راهکارهایی برای سلامت روانی مان در این روزهای سخت

۱-قرار گرفتن در موقعیت های مناسب: مثلا قرار نگرفتن در محیط های شلوغ و پر ازدحام برای عدم دریافت این ویروس

۲-دستکاری شرایط: به معنای برگرداندن حواس از شرایط نامساعد است. یعنی فکر منفی ممنوع است.

۳-تمرکز کردن: اینکه روی مسائل مختلف دیگر زندگی مان تمرکز کنیم تا اینکه بر ویروس کرونا تمرکز کنیم. این روزها اگر در خانه هستیم می توانیم بر مسائل دیگر زندگی مثل کارهای عقب مانده خانه، مطالعه، فیلم دیدن و … تمرکز کنیم.

۴- آگاهی بخشی: زمانی که ما خود آگاهی مان را در زمینه بیماری و ویروس کرونا با منابع صحیح بالا می بریم دیگر هیجاناتمان، رفتارهای عجیب و غریب را رقم نمی زند. زمانی که ما بدون آگاهی از روند، پیشگیری، نحوه درمان و مسائل دیگر یک بیماری تصوراتی داریم، ناخواسته نسبت به آن هیجان منفی پیدا می کنیم. می بایست اطلاعاتمان را از منابع صحیح کسب کرده و در این زمینه معقول فکر کنیم. 

۵- معنا بخشی: در این دنیای بی معنا باید معنایی برای خودمان بسازیم تا بتوانیم از این استرس های محیطی جان سالم به در ببریم. در این صورت خیلی راحت‌تر، این مصیبت های طبیعی را تحمل کرده و سریع تر آن را پشت سر می‌گذاریم.